Choroby zakaźne kotów wychodzących

Koty wychodzące narażone są na wiele nieprzyjemnych i trudnych konsekwencji. Nie jest to wyłącznie ciąża u kotek czy kilka zadrapań u kocura spowodowanych walkami o terytorium. Wielu właścicieli kotów nie zdaje sobie sprawy z zagrożeń, jakie czyhają na ich pupili. Wiele chorób, które może dosięgnąć zwierzę jest właśnie spowodowanych wypuszczeniem na zewnątrz. Tego cierpienia i niepotrzebnych wizyt można uniknąć.

Poznaj choroby zakaźne kotów wychodzących i dowiedz się jakie są najlepsze metody ich zapobiegania.

Wśród kociarzy wiele się słyszy na. temat FeLV. Najczęściej i najgwałtowniej chorują kocięta do czwartego miesiąca życia. Białaczka kotów wywoływana jest przez wirus, który znajduje się w ślinie, kale i innych wydzielinach (w tym w mleku matki). Jeśli więc kota jest nosicielką, to z dużym prawdopodobieństwem zakazi swoje potomstwo. Choroba może zostać przeniesiona także podczas zabawy lub kontaktu z zakażonym zwierzęciem.

Białaczka zakaźna powoduje chudnięcie, apatię oraz w późniejszym stadium odwodnienie i spadek odporności. Zwierzę zakażone FeLV może bardzo ciężko przechodzić inne choroby, nawet te potencjalnie niegroźne. Podobnie infekcje bakteryjne, będą zdarzać się częściej i mogą mieć ostry przebieg.

Najlepszą i dostępną profilaktyką jest wykonanie szczepienia przeciwko tej chorobie.

Wirus FIV powoduje chorobę wszystkim znaną – AIDS. Jest to niedobór odporności, w związku z którym kot jest narażony na częste infekcje o ostrym i trudnym do wyleczenia przebiegu. Podobnie jak u ludzi, objawy mogą pojawiać się po dużym czasie od zakażenia lub nie występować wcale.

Objawy FIV mogą zostać łatwo przeoczone. Najczęściej występuje apatia, brak apetytu, gorączka. Zwykle po pewnym czasie wirus przechodzi w fazę utajoną. Ryzyko choroby można zmniejszyć poprzez regularne szczepienia oraz kastrację. Koty pozbawione możliwości rozrodu cechują się łagodnością (nie walczą o terytorium) oraz nie rozmnażają się, przenosząc tym samym wirus na swoje potomstwo.

Młode koty zakażone FIV jest bardzo trudno wyleczyć, a wśród niech jest bardzo duży odsetek zgonów.

Koty wychodzące narażone są na atak ze strony pasożytów. Żyją one w glebie, na trawie oraz na innych dzikich zwierzętach. Jeśli więc decydujesz się wypuszczać kota, warto zadbać o regularne ich odrobaczanie – nawet profilaktyczne. Udając się do weterynarza podaj wagę kota. Dzięki temu lekarz będzie mógł dobrać odpowiednią dawkę leku.

Pasożyty to nie tylko robaki bytujące w przewodzie pokarmowym. Są to także organizmy bytujące w skórze i na ciele.

Świerzb czy pchły również mogą przenosić bardzo groźne choroby (hemobartoneloza) oraz skutecznie utrudniać komfort życia.

Pokąsane przez nie zwierzęta ciągle się drapią oraz odczuwają świąd. Może to prowadzić do frustracji i w konsekwencji agresji. Ponadto stałe podrażnienia skóry mogą powodować zapalenia i miejscowe infekcje bakteryjne.

Jeśli zauważyłeś, że Twój kot jest nosicielem pcheł – nie czekaj! Udaj się do weterynarza, aby przepisał odpowiednie preparaty.

W Polsce wścieklizna jest rzadka. Leśnicy pracujący w lesie wśród dzikich zwierząt, rozrzucają szczepionki, które są zjadane przez lisy. Wścieklizna może również zostać przeniesiona na człowieka i jest w 100% śmiertelna.

Szczepienia na tę chorobę nie są obowiązkowe pod warunkiem, że zwierzę nie wyjeżdża za granicę. Warto jednak je wykonać – dla swojego i kociego bezpieczeństwa.

Wirus powodujący wściekliznę przenosi się przez ślinę oraz kontakt z wydzielinami (wymiociny, krew, kał).

Zarażenie zawsze kończy się zgonem.

Panleukopenia jest u kotów chorobą bardzo groźną. Szczególnie dla małych kociąt, które jeszcze nie zostały zaszczepione, a już nie pobierają przeciwciał z mleka matki. Charakterystycznym objawem jest biegunka, wymioty, apatia.

Wirus ten jest niezwykle oporny na środowisko zewnętrzne, w którym może przetrwać nawet rok. Po wykryciu panleukopenii dobrze jest wykonać ozonowanie mieszkania czy domu, w którym przebywa zwierzę.

Do zakażenia wirusem dochodzi przez kontakt z wydzielinami chorego zwierzęcia. Objawy mogą być na tyle nasilone, że mogą prowadzić do odwodnienia i zgonu – szczególnie u młodych i nieszczepionych kociąt.

Dobrym zabezpieczenieniem – podobnie jak w przypadku innych chorób wirusowych – jest wykonanie szczepienia. U młodych kociąt występuje okno immunologiczne, dlatego warto się wstrzymać z wypuszczaniem ich na dwór, aż do momentu zaszczepienia.

Kichający i kaszlący kot jest raczej rzadkością. Niemniej zdarzają się przypadki zakażeń drug oddechowych także u nich. Bardzo często takie objawy powoduje Calicivirus. U niektórych zwierząt pojawia się także zaropienie oczu, wrzody w pysku oraz na języku, które utrudniają jedzenie i picie. Brak reakcji ze strony opiekuna może doprowadzić do poważnych konsekwencji takich jak zapalenia płuc czy stawów oraz nadkażenia bakteryjne. Po zauważeniu pierwszych objawów warto więc udać się do weterynarza, by wprowadzić skuteczny plan terapeutyczny.

Podobnie jak w przypadku pozostałych chorób – można jej zapobiec wykonując kotu szczepienie.