Jak kot z psem, czyli o możliwej przyjaźni słów kilka

Głównym powodem, dla którego te zwierzęta z natury nie dogadują się najlepiej, są odmienne języki ciała. Podczas, gdy pies wyrażając szczęście i chęć zabawy macha ogonem – u kota oznacza to zaciekawienie lub złość. Jeśli pies odwraca głowę, to symbolizuje to jego uległość, u kota zaś jest przejawem agresji. To wszystko sprawia, że nie potrafią wzajemnie odczytywać swoich sygnałów i powstają wówczas konflikty. Da się to jednak zmienić, jeśli nauczy się ich wspólnego języka poprzez oswojenie i wspólną zabawę.

Kot i pies niekoniecznie muszą być wrogami. Zwierzęta te mają zdolność do okazywania przyjaźni nie tylko względem człowieka, ale także względem osobników innych gatunków. Aby taka przyjaźń mogła zaistnieć i aby uniknąć nieporozumień, towarzyszących z natury relacji psa i kota, należy zwrócić uwagę na wszystkie czynniki mające na to wpływ. Przede wszystkim nie można zmusić ich do przyjaźni, można za to sprawić, że będą się przynajmniej tolerowały i żyły w zgodzie. Dobrze jest też przed przygarnięciem nowego pupila do domu zapoznać się z jego charakterem i wziąć pod uwagę charakter zwierzaka, które jest już w domu. Jedną z bardzo ważnych reguł jest to, aby w miarę możliwości przygarnąć oba zwierzątka jednocześnie, na samym początku ich rozwoju. Podczas dojrzewania przechodzą one bowiem fazę socjalizacji i wykazują największą zdolność do przystosowywania się, uczenia, poznawania oraz zawierania pozytywnych relacji. Pierwsze kontakty już w tym wieku, przyniosą najlepsze rezultaty, a wspólne wychowywanie się psa i kota daje bardzo duże prawdopodobieństwo, że bardzo się do siebie przyzwyczają i polubią. W przypadku dorosłych osobników również jest to możliwe, ale może wymagać wiele cierpliwości, czasu i pracy opiekuna, aby zwierzęta udało się do siebie przyzwyczaić.

Pierwsze spotkanie jest bardzo ważne i decydujące jeśli chodzi o relację, która będzie pomiędzy danym kotem i psem. Behawioryści twierdzą nawet, że pierwszy kontakt może być kluczem do sukcesu. Po pierwsze należy zadbać o komfort tego zwierzęcia, na którego terytorium wchodzi nowy osobnik. To nowy przybysz jest intruzem dla tego udomowionego, więc nie można sprawić by domownik poczuł, że jego przestrzeń jest zagrożona. Nowy mieszkaniec nie powinien od razu nadmiernie zwiedzać przestrzeni i naruszać stref tutejszego. Z tego względu najlepiej na początku umieścić zwierzęta w osobnych pokojach. Dzięki temu oswoją się ze swoją obecnością bez bezpośredniego kontaktu. Następnie należy oswoić je ze swoim zapachem, na przykład poprzez podłożenie jednemu z nich przedmiotu należącego do drugiego. Przy ich pierwszym bezpośrednim kontakcie niezbędna jest opieka właściciela, aby móc zapobiec ewentualnej agresji. Zbliżać z jednym zwierzęciem można się na tyle, na ile widać tego chęć z obydwu stron, a zrezygnować z odległości między nimi można tylko wtedy, gdy atmosfera jest w pełni pokojowa. Ważne jest także, by nie próbować poznawać ich na siłę oraz by pierwsze spotkanie nie trwało zbyt długo, ponieważ jego celem jest jedynie wzbudzenia zainteresowania swoim towarzyszem. W przeciągu najbliższych dni niezbędna jest obserwacja ich zachowań oraz delikatne próby integracji przy jednoczesnym zapewnieniu im osobistych przestrzeni.

Nawet jeśli pierwsze spotkanie przebiegło pomyślnie, to nie oznacza jeszcze końca integracji. Poznawanie dwóch obcych osobników to może być długi proces. Szczególnie istotne jest, aby nie poświęcać któremuś z nich większej ilości uwagi. Stały mieszkaniec potrzebuje wręcz więcej uwagi niż zwykle, aby nie poczuł się porzucony i zaniedbany przez nowego mieszkańca. Nie może kojarzyć go z utratą przywilejów, ponieważ to negatywnie wpłynie na ich relację. Uwaga musi być zatem równomiernie podzielona na obydwa zwierzaki, na przykład poprzez głaskanie czy wspólne zabawy. Dopóki ich relacje nie staną się stabilne, pies z kotem wymagają stałej uwagi oraz kontroli czy nie dochodzi między nimi do jakichkolwiek aktów agresji.

Zarówno pies jak i kot lubią mieć swoje własne terytorium, bez względu na to, które z nich jest nowe. Dlatego konieczne jest wydzielenie im osobistych sfer, na których będą miały poczucie bezpieczeństwa i poczucie, że ten teren należy tylko do nich. Dzięki temu mają one możliwość by w razie chęci pobyć same lub w przypadku zmęczenia spokojnie pójść spać. Biorąc to pod uwagę, pies i kot powinny mieć w domu osobne legowiska, osobne miski i przestrzenie. Najlepiej, gdy są one dodatkowo w różnych pokojach, co zapewni im jeszcze większe poczucie odrębności.

Jeśli występuje konflikt między psem a kotem, to często jest to spowodowane zachowaniem psa. Wynika to z faktu, że mają one wyższy instynkt zdobyczy. Nie jest to jednak żaden przejaw agresji, a raczej chęć zabawy, której kot może nie odwzajemnić i się spłoszyć. W tym przypadku należy uczyć psa, że gonienie i zaczepianie kota nie jest prawidłowym zachowaniem. Nie można krzyczeć na psa, można za to trenować go przy wykorzystaniu prostych komend, których wykonanie dobrze jest nagradzać na przykład przysmaczkami.

Naukowcy udowodnili, że gatunki psa i kota, wbrew ich naturalnej niechęci, potrafią współżyć pokojowo. Największe szanse na to są, jeśli kot pojawia się w domu przed psem lub kiedy obydwa zwierzątka pojawiają się równocześnie. Również bez względu na to, dzięki cierpliwości, odpowiedniej opiece i nagradzaniu swoich zwierząt można osiągnąć atmosferę przyjaźni pomiędzy kotem i psem. Nagradzając zwierzęta za wspólne grzeczne zabawy smakołykami dodatkowo wzmacnia się ich przyjaźń i chęć do budowania pokojowej relacji.